Comfort Inn, Nairobi
$50,- incl. ontbijt
Zaterdag 24 September 2005:
Om kwart over 7 opgestaan. Het ontbijtbuffet bestaat uit geroosterd brood, boter, jam, gebakken ei, warme bonen, gebakken aardappels, warme prutjes van aardappelen en groenten, vers fruit en ontbijtgranen. Al met al niet slecht, maar wel fors aan de prijs voor 5 dollar.
Om half 9 gaan we Nairobi verkennen. Eerst de rest van de reissom voldoen bij Gametrackers, het safaribedrijf. Het blijkt dat onze safari naar Tanzania een prive-tour gaat worden. We zijn de enige twee die geboekt hebben. Ik heb geen idee of ik hier nou wel zo blij mee moet zijn... Voordeel is wel dat we maandag niet met het openbaar vervoer naar Tanzania hoeven, maar meteen met de safari jeep vanuit Nairobi vertrekken.
Op de terugweg stoppen we bij een telefoonwinkel (waar je trouwens je nek over breekt in Kenia) en kopen voor 350 shilling (zeg maar €3,50) een lokale simkaart (100 shilling) met beltegoed (250 shilling). Een sms versturen kost 10 shilling, dus we kunnen er zo'n 25 versturen. Dat de orange prepaid (weer eens) niet werkt lossen we dan maar zo op.
's Middags kopen we bij de supermarkt een flesje drinken en wat broodjes en lunchen in het park dat aan het business district grenst. We zoeken een plekje onder een boom aan de (roei-)vijver en trekken flink wat bekijks. Later lopen we wat doelloos door de stad en vervelen ons te pletter. In Nairobi lijkt erg weinig te doen.
We besluiten wat te organiseren en bellen het taxi bedrijf dfat ons van het vliegveld is komen halen. We willen naar een giraffe opvang park en naar restaurant de carnivore, waar je de meest vreemde zaken op het menu aantreft. De baas van East Africa Shuttles komt zelf langs, en na wat heen en weer gepraat (we zijn nog lang niet gehaaid genoeg !) wordt de prijs verlaagd van $150,- naar $110,- inclusief alle vervoer, entree voor het giraffenpark, en het eten in de Carnivore. Als je bedenkt dat eten in de Carnivore normaal $25,- ex BTW kost, had er best nog wat meer afgekund.
Naja, we rijden in elk geval in luxe naar het giraffe opvang centrum waar een hele stapel giraffes woont die gevoerd mogen worden door de toeristen. Een oppasser let op dat er niet al te veel dierenmishandeling plaats vindt, de giraffen zelf lopen weg als ze geen honger meer hebben.
| Alles dat op de grond valt wordt netjes opgeruimd door een kudde wrattenzwijnen. Nadat we uitgespeeld waren ontdekten we aan de andere kant van de "weg" een nature trail. Dus wij lekker eigenwijs zonder gids die nature trail op. Na een minuut of 45 lopen we tegen het einde van de (gemarkeerde !) wandeling tegen een giraffe aan. Letterlijk. De giraffen uit het opvangcentrum worden klaar gestoomd voor een terugkeer naar de natuur en dat gebeurd dus onder andere op het terrein waar ook onze wandeling plaats vind. Sjee ! Wat zijn die beesten groot zeg vanaf de grond op een meter afstand ! We zijn heel voorzichtig langs 'm heen gelopen, en om 17:30 in de auto gestapt naar het restaurant waar we om 18:00 aan komen. De chauffeur hebben we lekker naar huis gestuurd, die hoeft niet in een kouwe bar te gaan zitten wachten. We hebben een lokale mobiele telefoon, dus we bellen wel als we klaar zijn. |
Op het menu bij de carnivore staat onder andere struisvogelgehakt, struisvogelbiefstuk, kameel, krokodil, kalkoen, rund, lam, kippenlever en nog zo een stel rare dingen. We hebben ons buikje rond gegeten (krokodil smaakt naar makreel ! en kameel smaakt naar niets dat ik eerder geproefd heb) en om 2100 onze auto gebeld die ons prompt terug bracht naar het hotel.
Comfort Inn, Nairobi
$50,- incl. ontbijt
Zondag 25 september 2005
We zijn er gisteren achter gekomen dat er niet echt veel te doen is in Nairobi, dus we slapen uit en doen een dag niks. Om 9.00 staan we op, ontbijten op het gemakje, douchen uitgebreid en zijn om 11.00 uur zover dat we het hotel uit gaan. Op de plaats waar ons verteld was dat er markt zou zijn is het leeg. We doen wat aankoopjes en lunchen met donuts in het park. De rest van de dag hebben we eigenlijk niets gedaan. We eten weer in het restaurant van het hotel en betalen vandaag ongeveer 9 euro.
Comfort Inn, Nairobi
$50,- incl. ontbijt
Maandag 26 september 2005
Wat een nacht. Gisteren zijn we allebei aan de race gegaan, en Niels had er vanochtend nog behoorlijk last van. Gelukkig hoeven we niet echt vroeg weg, dus Niels duikt na het ontbijt nog een half uurtje zijn bed in terwijl Inge op cola strooptocht gaat. Om kwart voor 10 verlaten we het hotel, en wandelen de hoek om naar het kantoor van Gametrackers. We moeten een half uurtje wachten voorat we dan echt vertrekken. Onze chauffeur/gids stelt zich voor als Attah. Later (een dag ofzo) blijkt hij Arthur te heten. Een beginnetje aan de communicatie stoornissen die de komende week zullen tekenen. De kok heet Robert en we gaan op pad met een vrij standaard Toyota landcruiser.
Het is 250 kilometer naar Arusha, maar de jeep mag niet harder dan 80 km per uur. Het wordt een lange maar mooie rit. Niels is redelijk opgeknapt, maar voelt zich nog niet echt fit. We lunchen een half uurtje voor de grens met wat brood met boter. Meer gaat er echt niet in.
Bij de grens stappen we uit de auto en gaan met Arthur de benodigde stempels halen terwijl Robert alles voor de auto gaat regelen. Aan het eind van de grens, die uit 3 slagboom hekken bestaat, moeten we wachten. Na 20 minuten krijgen we behoorlijk dorst, en wandelen terug naar Kenia. Dat mag zonder dat er problemen ontstaan. We pakken wat te drinken en wachten tot voor de auto alles geregeld is. Dan rijden we eindelijk verder. Al met al zijn wij met een kwartiertje klaar, en de auto doet er zo'n 2 uur over.
We rijden door naar Arusha. Onderweg zien we veel Maasai mensen lopen. Ze lopen met vee of proberen iets te verkopen. Het landschap is erg divers. Zagen we in Kenia voornamelijk rode grond, hier is het meer geel. Dan zie je weer bomen, en dan zie je weer helemaal niets. In Tanzania zien we ook bergen. Wild hebben we nog niet veel gezien maar in Kenia hebben we impala's, dikdiks en een struisvogel gezien. In Tanzania zagen we veel ezels, maar of dat nou wilde of tamme zijn blijft een raadsel.
Tegen 17:00 komen we in Arusha aan bij het hotel. We leggen de spullen op de kamer, en gaan meteen weer naar buiten. Het is nu nog licht, dus we kunnen nu op zoek naar iets simpels te eten. We vinden een lunchroom / restaurant die het niet erg vindt om voor ons een sandwich te maken die van de ontbijt-kaart komt. Het was heerlijk, en het bruine brood smaakte buitengewoon ! In totaal waren we 10.000 tanzaniaanse shilling kwijt (zeg maar €7,70). Niels gaat door naar bed, en Inge zit nog wat op het binnen terras te kletsen. Om 20.45 gaat ook zij naar bed.
Naaz hotel, Arusha
inclusief
Dinsdag 27 september 2005
We zijn blij dat we nog een nachtje hotel hadden, want Inge is de hele nacht naar de wc aan het hollen geweest. Om 6.00 dus maar opgestaan en langdurig gedouched. We ontbijten met wat toast en om 9.10 komt Arthur ons ophalen.
|
We gaan op weg naar Lake Manyara. Onderweg zien we veel van de lokale bevolking, en zien zelfs een paar giraffen in het wild rondstruinen. Het landschap is weer zeer divers. Om 12:30 komen we aan bij de camping. We hebben eerst de tent opgezet, en toen we daar mee klaar waren stond de lunch klaar. Voor Niels salade en toast, voor Inge alleen maar toast met een beetje kaas.
Na de lunch konden we wat relaxen, dus liepen wij ons erg snel te vervelen en zijn we maar naar het dorpje voor de deur gewandeld. De meeste mensen groeten ons vriendelijk en lopen verder, maar sommigen bleven echt plakken. Best wel vervelend. Dus zijn we op het "terras" van een lokaal barretje gaan zitten en hebben daar een colaatje gedronken en gekeken wat er allemaal op straat gebeurd. Terug op de camping gaan we meteen op pad voor onze eerste echte gamedrive in Lake Manyara nationaal park. Nog voordat we het park inreden zagen we een grote groep bavianen. Eenmaal echt binnen reden we eerst in colonne achter elkaar aan, maar doordat er voldoende vertakkingen waren werd het snel rustiger. Het was wel zo dat als er iets bijzonders te zien was er vrij snel meerdere autos op af kwamen. We hebben olifanten, bavianen, impalas, giraffen, dikdiks, sierkalkoenen, een groep rangers en een leeuwin gezien. |
|
De bedoeling was dat we om 19:00 het park uit waren maar we kwamen zo vreselijk veel tegen dat we te laat aan de rit terug begonnen. De terugreis ging erg snel en was niet echt comfortabel maar wel spannend. Het begon al wat donker te worden en om 10 voor 7 stak er een leeuwin vlak voor de auto over. Daar hebben we even op moeten wachten, maar helaas was het te donker voor foto's. We zijn door geraced en om precies 19:00 stonden we bij de poort. Door naar de camping waar het eten alweer klaar stond. Soep vooraf en als hoofdgerechgt vis, spinazie en frieten. En als toetje creme caramel. Tijdens de gamedrive hebben we de uitlaat beschadigd, die moet morgen gerepareerd. Inge heeft de rest van de avond nacht zo'n beetje op het toilet gewoond, dus niet echt een geslaagde nacht. |
Twiga Camp, Lake Manyara
inclusief
Woensdag 28 september 2005
Eigenlijk zouden we vandaag naar de Serengeti gaan, maar Inge d'r toilet bezoeken doen ons anders besluiten. Op de camping in de Serengeti mag je 's nachts je tent niet uit in verband met de wilde dieren en dat is voor Inge niet echt handig. Omdat we toch maar met zijn tweeën zijn besluiten we voor de Serengeti te stoppen, en een gewonen camping te nemen. We doen 's morgens rustig aan en om een uurtje of 10 stappen we in de auto en zijn naar Karatu gereden. Dat is het laatste dorpje voor de NgoroNgoro krater. We reden eerst over een door japanners aangelegde superweg vrij steil omhoog. Boven aangekomen strekt de weg zich schier eindeloos voor ons uit. Om half 12 zijn we bij de nieuwe camping, we hebben de tent opgezet en zijn wat gaan relaxen. Inge is op dieet gezet: kleine hoeveelheden cola en geroosterd brood. Het lijkt te helpen.
Rond een uur of 2 gaat het relaxen vervelen en besluiten we naar het dorpje te wandelen. Over de 600 meter naar de hoofdweg doen we een dik half uur. Het is warm, en we zijn geen van beiden in super conditie. Karatu is eigenlijk een lange weg et huisjes eraan. aan allebei de kanten is van alles te doen. Winkeltjes, restaurants, benzinestations, kortom leven genoeg. De mensen zijn erg vriendelijk en minder blijven plakken dan gisteren. Het is warm, maar we rusten veel, Inge knapt langzaam op. In een internet cafe / restaurant bezondigen we ons aan een colaatje en eten we een volkoren biscuitje dat we ter plaatse gekocht hebben. We lopen zo goed als het hele dorp door voor we terug gaan. Zo rond 5 uur zijn we terug op de camping en om half 7 is het eten klaar. Boullion soep en toast voor Inge en een spagetti variant voor Niels. We douchen en gaan om 22:00 slapen.
Kudu camp, Karatu
inclusief
Donderdag 29 september 2005
| Om 6:00 staan we op want om 7:00 hebben we ontbijt en voor die tijd moet alles ingepakt zijn. Om 7:30 vertrekken we voor een gamedrive door de NgoroNgoro krater. Na een uurtje gaan we het eerste hek door, en verlaten we de asfaltweg. Arthur zet er behoorlijk de vaart achter terwijl we naar boven rijden. We moeten eerst de krater aan de buitenkant op om daarna aan de binnenkant weer naar beneden te gaan. Tot onze schrik wordt het steeds donkerder hoe hoger we komen. Er hangt een gigantische mistbank boven de krater. Om 9:15 zijn we bij de weg naar beneden en klaart het langzaam op. |
| Tussendoor komt er nog een jakhals voorbij lopen en een stel kraanvogels. Aan de andere kant van het heuveltje ligt een kleine vijver helemaal gevuld met nijlpaarden. Rustig eromheen lopen karibus. Verderop zit een groep hyenas te slapen. Voorlangs loopt statig een secretarisvogel. Ergens aan de achterkant van de krater krijgen we lunch, en daarna gaan we verder. Na een poosje zien we een enorme stapel auto´s staan. We tellen er zo even snel 30 (!) Hier is vast iets super sensationeels te zien. Na een kwartiertje komt het supersensationeels vanzelf langs lopen. Het lijkt dat een stel jonge mannetjes leeuwen hun jaagkunsten aan het oefenen zijn geweest op een nijlpaard. De nijlpaard vindt het allemaal best, en de leeuwen geven al snel op. Na nog wat heen en weer geloop trekken ze zich terug naar de rest van de groep. Net als de 30 auto´s... |
Serena camp, Serengeti
incl.
Vrijdag 30 september 2005
| Om 6:00 opgestaan en ontbeten met thee en koekjes zodat we om 6:30 de tweede gamedrive in de Serengeti konden beginnen. Vlak buiten de camping stonden 3 giraffen een groepje zebra´s en impala's te grazen. Terwijl we rustig naar de garage van de lodge reden om de band te laten plakken zagen we een hyena, buffels, aapjes, topi en waterbock. Bij de garage zaten een soort marmotten die Hyrax blijken te heten. We laten de band achter, maken allebei een sanitaire stop en gaan weer op pad. We zien een groep olifanten, struisvogels, nog veeeel meer impala's en blijven goed zoeken. Opeens zien we bij een boom in de verte iets bewegen. We vragen Arthur om te stoppen, en Niels herkent het als eerste als luipaard. We filmen wat, maar voor fotos is het echt te ver weg. We vertellen dat aan Arthur en zeggen dat hij weer verder kan rijden maar dan gaat hij van de weg af, en brengt ons heel erg dichtbij de luipaard. Met rook uit het fototoestel gaan we snel verder. We hebben geen enkele andere auto gezien! Later zien we een leeuwin door het hoge gras lopen met 8 tot 10 welpen achter haar aan. Helaas staan we midden op de open vlakte en waait het enorm. We hebben bijna geen lucht meer van al het zand en stof in de lucht dus van fotograferen of rustig kijken komt weinig terecht. Ze blijkt op weg naar een groepje leeuwinnen die zich verderop aan het verzamelen is. Verder zien we nog bavianen en nijlpaarden. Rond 12:00 waren we weer op de camping waar de brunch klaar stond. Ingepakt en op weg naar Karatu voor de volgende overnachting. Wisten wij veel dat we dat niet zouden halen... |
Simba camp, NgoroNgoro krater
inclusief
Zaterdag 1 oktober 2005
Het was koud vannacht en we hebben zeker een windkracht 8 gehad op de camping. De tent heeft het overleefd alhoewel die wel een paar keer dubbel gevouwen is geraakt. Om 6:00 naar de zonsopgang boven de krater wezen kijken en weer terug naar bed.
Robert heeft om 8:00 het ontbijt klaar. We hebben ontbeten, de tent afgebroken en afgewacht wat er verder ging gebeuren. Rond 10:00 kwam er inderdaad een andere auto met een nieuwe chauffeur. En de manager van Gametrackers in Tanzania was meegekomen. We hadden gisteravond laat in samenspraak met Robert al besloten om niet al te veel drukte te maken, dus we hebben alleen maar verteld dat de orginele auto volgens ons kapot was. Dat klopte. Arthur wilde naar beneden om de auto te laten repareren, de manager heeft hem dit verboden. Zelfs zonder klanten werd de rit als veel te gevaarlijk beschouwd. De auto moest naar de garage van de lodge om opgelapt te worden zodat Arthur veilig het dorp zou kunnen bereiken. Wij hebben hier weinig van meegekregen, wij zaten in een andere jeep op weg naar Arusha. Met een andere chauffeur en Robert, onze eigen kok.
In Arusha zijn we gestopt bij een grote (zuid afrikaanse) supermarkt en hebben schoolspulletjes gekocht. De spullen willen we maandag bij een plaatselijke school afgeven. Daarna zijn we doorgereden naar de camping, hebben de tent opgezet en zijn gaan lunchen.
Na de lunch zijn we een stuk door Arusha gaan wandelen totdat we om 18:00 weer op de camping terug waren voor het avondeten. Robert woont in de buurt en is na het diner nqaar huis gegaan om te slapen. Arthur kwam met gerepareerde auto rond 21:00 de camping weer oprijden. We zijn om 21:30 gaan slapen.
Maasai camp, Arusha
inclusief
Zondag 2 oktober 2005
De camping in Arusha is de slechtste waar we ooit geweest zijn. Het blijkt dat de camping tevens dienst doet als nachtclub. En aangezien het hoofdgebouw geen zijwanden heeft hebben we tot 4:00 kunnen genieten (ahum) van de tering herrie ! Mocht je ooit in deze buurt komen, weiger dan om naar deze camping te gaan! Werkelijk onvoorstelbaar dat hier toeristen worden ondergebracht.
Om 8:00 zijn we maar gaan ontbijten. en om 9:15 gaan we op weg naar het Arusha nationaal park. Zelfs Arthur heeft niet kunnen slapen van de herrie dus het tempo ligt lekker laag. Rond 10:30 rijden we door de slagboom van het park. We struikelen meteen over een veld met giraffen, zebras en wrattenzwijnen. Wat meteen opvalt is dat het park enorm groen is. Veel bomen, veel gras, veel planten. We rijden de berg op en lijken wel midden in een oerwoud verzeild te zijn. Veel grote dieren zien we niet, maar het stikt letterlijk van de vogels. Arthur wil ons naar een meer brengen waar ontzettend veel flamingo´s zitten. We rijden bijna helemaal rondom het meer, maar kunnen de juiste weg niet vinden. Pas als we een geuniformeerde lifter meenemen vinden we de juiste afslag. We lunchen naast het meer met uitzicht op de flamingo´s en rijden dan rustig verder door een duinlandschap. Even verderop blijkt een kratertje te liggen, dus die rijden we ook omhoog. Onderweg kunnen we op meerdere plaatsen uitstappen en genieten van het uitzicht de krater in. We worden bijna aangevallen door de vlinders! Gigantische hoeveelheden fladderen er hier rond. Bij het museumpje in het park doen we een stop en terwijl we (semi-)geintereseerd de geschiedenis van het park door lezen ontstaat buiten rumoer. Er blijkt een groepje Colobus apen in de bomen te zitten. Zeer schuw maar ontzettend mooie zwart witte apen met een prachtige pluimstaart.
Naaz hotel, Arusha
inclusief
Maandag 3 oktober 2005
Vanmorgen was Inge weer vroeg wakker en heeft heel veel tijd op het toilet doorgebracht. Daarna gedouched, spullen opgeruimd en ontbeten. Om 10:00 stond Arthur voor de deur van het hotel en na de diesel gevuld te hebben gaan we op pad naar de grens. Dit maal gaat het sneller. We zijn een half uur bezig om stempels te krijgen en kunnen dan verder.
Vlak over de grens stoppen we bij een schooltje aan de kant van de weg. We hebben potloden, pennen, schriften en nog veel meer nuttige dingen ingeslagen. We sturen Arthur vooruit om de hoofdmeester in te lichten. Tot onze verbazing staat iedereen al op het schoolplein. Er blijkt een zonsverduistering te zijn die wij volledig vergeten zijn ! We worden door een kleine 300 leerlingen naar de school begeleid en mogen door een beroet stuk glas ook even kijken naar de gedeeltelijke zonsverduistering. We praten nog wat met de hoofdmeester en geven hem alles om verder te verdelen onder de kinderen die het het meest nodig hebben. De potloden delen we zelf uit aan de hoogste klas die volgende maand examen heeft en dat met potlood moet doen. We tekenen het gastenboek, en gaan verder, uitgezwaaid door de hele school.
Om 16:45 waren we bij het hotel in Nairobi. We hebben Arthur zo'n 20 euri aan Tanzaniaans (rest-)geld gegeven als fooi en zijn onder de douche gaan liggen. Daarna boodschappen en eten bij een fast-food pizzeria naast het hotel. Vreselijk lekker na al dat op houtskool gestoofde en stukgekookte eten. Een grote pizza kost 690 Ksh (wij zeggen voor het gemak 7 euri), en is elke shilling waard.
Terug op de kamer doen we de was zo goed als gaat, en gaan om 21:45 naar bed.
Comfort hotel, Nairobi
$50,- incl. ontbijt.